W numerze 11/2023 miesięcznika Rynek Instalacyjny opublikowano artykuł Czy ciepło systemowe to zawsze najlepsze rozwiązanie? Zawarłem w nim kilka istotnych uwag dotyczących aktualnie występujących wartości wskaźnika nieodnawialnej energii pierwotnej polskich sieci cieplnych oraz możliwości wykorzystania tego wskaźnika do oceny krajowego ciepłownictwa. Podsumowaniem tego artykułu zostało zawarte w rozdziale Wstępne wyniki analizie sieci cieplnych w Polsce umieszczonym na końcu publikacji:
Celem analizy było określenie maksymalnych, minimalnych oraz średnich wskaźników nakładu nieodnawialnej energii pierwotnej dla sieci cieplnych zasilanych z ciepłowni oraz elektrociepłowni. W listopadzie 2023 r. na stronie audytyiswiadectwa.pl zgromadzono dane dotyczące 320 sieci, czyli ok. 59% wszystkich sieci eksploatowanych przez przedsiębiorstwa z koncesją PCC. Przeanalizowano ich wskaźniki w_P,c z lat 2021 i 2022 

Dane te mają charakter poglądowy i nie mogą służyć wyciąganiu jednoznacznych wniosków. Próba nie jest reprezentatywna, ponieważ prawie połowa przedsiębiorstw ciepłowniczych nie podała danych dotyczących swoich sieci. Dokładniejszą analizę będzie można przeprowadzić po 31 marca 2024 r., czyli po terminie obowiązkowego przekazania wyników obliczeń wskaźnika w_P,c do URE. Warto jednak zauważyć, że np. w 2021 roku aż 96 sieci cieplnych charakteryzowało się wskaźnikiem większym niż 1,5. Oznacza to, że sprawność takiego systemu jest mniejsza od sprawności pieca kaflowego spalającego węgiel! Przy wskaźniku ponad 2,0 jedynym rozsądnym rozwiązaniem wydaje się likwidacja takiego systemu i zastąpienie go np. indywidualnymi grzejnikami elektrycznymi. Umożliwi to znaczną poprawę sprawności energetycznej systemu grzewczego i zmniejszenie ilości szkodliwych substancji emitowanych do atmosfery.